Αφετηρία της τεκμηριωμένης έρευνας του Walter Scheiffele είναι η δημοσίευση "Der Raum als Membran" ["Ο χώρος ως μεμβράνη"] που εκδόθηκε το 1926. Σε αυτό το βιβλίο, ο Siegfried Ebeling ανέπτυξε τη θεωρία του για τη βιολογική αρχιτεκτονική. Αν και διαβάστηκε στενά από πολλούς αρχιτέκτονες του Bauhaus, το έργο του Ebeling ξεχάστηκε σύντομα. Το εκτενές δοκίμιο του Walter Scheiffele μαρτυρεί τη γένεση μιας ιδέας που είναι ακόμη και σήμερα μολυσματική: Με τον Ebeling μπορεί να αποκατασταθεί μια σύνδεση με την ουτοπική αρχιτεκτονική που φαινομενικά έλειπε από το Bauhaus του Dessau. Μέσω του έργου του, τα φανταστικά σχέδια της Γυάλινης Αλυσίδας μπορούν να επανασυνδεθούν με τα σχέδια για μεταλλικά κτίρια του Hugo Junkers, με την αρχιτεκτονική μεμβρανών από τον Frei Otto έως τον Werner Sobek και μέχρι τις ιδέες της κλιματικής μηχανικής, όπως τις προπαγανδίζει σήμερα ο Matthias Schuler. Ο Ebeling παρέμεινε πιστός στα ουτοπικά του σχέδια ακόμη και στη μεταπολεμική περίοδο, αλλά απέτυχε να διεισδύσει με τις ιδέες του στη δυτικογερμανική πραγματικότητα. Είναι καιρός να ανακαλύψουμε εκ νέου το έργο του - και μαζί με αυτό μια σημαντική γραμμή ουτοπικής αρχιτεκτονικής.

Εκδόθηκε από το Ίδρυμα Bauhaus Dessau

Συγγραφέας: Α: Scheiffele: Walter Scheiffele

Σχεδιασμός: Ludovic Balland 

Λειψία, Dessau Φεβρουάριος, 2016

Λεπτομέρειες: 

- 27,5 x 22,5 cm

- 320 σελίδες

- Γλώσσες: Γερμανικά