Το τριαδικό μπαλέτο του Oskar Schlemmer είναι το πιο διάσημο έργο του για τη θεατρική σκηνή και αυτό που συνδέεται κυρίως με τη σκηνή του Bauhaus.
Τόσο λίγο το έβλεπε κανείς κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '20, οι εικόνες του μπαλέτου συνδέονται σήμερα με τις ανακατασκευές και τις νέες δημιουργίες των δεκαετιών του '60 και του '70. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα έχουν γίνει μόνο δύο τέτοιες προσπάθειες, οι οποίες είναι και οι δύο ιστορικές σήμερα.
Αντί μιας άκαμπτης ένα προς ένα αναπαράστασης των κοστουμιών τα κοστούμια ερμηνεύονται έτσι όπως τα είχε αναπτύξει ο Schlemmer απλά και αρχικά ως μεγέθυνση των κοστουμιών μπαλέτου και των σκηνικών φιγούρων (και του κουκλοθέατρου). Αντί για αυτοματοποιημένες, ακινητοποιημένες σε αποανθρωποποιημένες φιγούρες σε μια μηχανοποιημένη μουσική, ο TRIAS επιλέγει ως κεντρικό θέμα τη διάσπαση, την έκρηξη και τη σωματική χαρά και μουσική δράση στο μουσικό και χορευτικό θέατρο. Αντί για έναν εορτασμό της υψηλής εποικοδομητικής τέχνης του Bauhaus, το TRIAS εστιάζει στην κλοουνίστικη και καρναβαλική έμφαση στην πρόσβαση του Oskar Schlemmer στη σκηνή.
Το TRIAS του THEATER DER KLAENGE είναι μια νέα ερμηνεία με τις χορευτικές και μουσικές δυνατότητες του 21ου αιώνα. Επιχειρεί το 2014/15 για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 40 χρόνια και περισσότερα από 90 χρόνια μετά την πρεμιέρα του.
Άλλωστε, ο ΤΡΙΑΣ δεν θέλει να εμψυχώσει ούτε λίγο ούτε πολύ ως κληρονομιά την κλασική μοντέρνα τέχνη, αλλά και το μυαλό της "roaring twenties" και με τις σημερινές φυσικές και μουσικές τεχνολογίες να κάνει ένα σημερινό (Bauhaus) σκηνικό πάρτι!
Το τριαδικό μπαλέτο ήταν εκείνη την εποχή μια εναλλακτική αντίληψη στον εξπρεσιονιστικό χορό, που εκείνη την εποχή στη Γερμανία ήταν ο αγαπημένος μοντέρνος χορός. Το TRIAS παίρνει αυτό το δρόμο ως εναλλακτική έννοια σε πολλές μορφές θεματικά καθοριστικών εννοιών του σύγχρονου χορού χρησιμοποιώντας το σύγχρονο χορευτικό και μουσικό λεξιλόγιο σε άλλη μορφή.
Στη νέα ερμηνεία του "triadischen ballet" του Oskar Schlemmer από το ΘΕΑΤΡΟ DER KLÄNGE το 2014/15 ο συνθέτης και μουσικός Thomas Wansing κλήθηκε από το θέατρο να δημιουργήσει μια εντελώς νέα συνοδευτική μουσική και για τις 12 προτάσεις του μπαλέτου. Η μουσική χειρογραφήθηκε για λίγα μη ενισχυμένα όργανα (πιάνο, σόλο όργανο, κρουστά). Εκτός αυτού, επιτρεπόταν οποιοδήποτε μουσικό είδος (επίσης νέες τεχνολογίες παιξίματος) που μπορεί να παραχθεί απευθείας με αυτά τα όργανα. Αυτό πάντα σε άμεση εξάρτηση ή ως ρυθμός και παρορμητικός παράγοντας για τις χορευτικές φιγούρες. Στις "αφηρημένες" σκηνές αυξάνεται ο ήχος με προσεκτική χρήση ηλεκτρονικών διαμορφώσεων των οργανικών ήχων. Η μουσική του συνθέτη Thomas Wansing δημιουργήθηκε εικονικά ως Korrepetitor στο πιάνο μέσα στις πρόβες του μπαλέτου του θεάτρου το χειμώνα 14/15, ταυτόχρονα κωδικοποιημένη και "κομμένη και ραμμένη" για τις επιμέρους σκηνές. Στην τρίτη πράξη η χορευτική μουσική αυξάνεται μετά την εκάστοτε σκηνή γύρω από ένα σύντομο μέρος σε μορφή κοντσέρτου, το οποίο δίνεται και στις ζωντανές παραστάσεις. Για την ηχογράφηση σε CD ο συνθέτης έχει ενισχύσει τις ορχηστρικές στούντιο εισαγωγές εν μέρει με ηχητικά δείγματα και πρόσθετα κρουστά στο Editing για να δώσει μεγαλύτερη πυκνότητα και βάθος στην ηχητική εντύπωση από ό,τι αυτό είναι δυνατό στη ζωντανή παράσταση με 3 μουσικούς.
