Architect Hannes Meyer bracht ingrijpende wijzigingen aan in het Bauhaus-onderwijsprogramma en gaf het een nieuwe vorm als reactie op de crisis die was ontstaan door Walter Gropius' concept van een nieuwe eenheid van kunst en techniek. Van 1928 tot 1930 bracht hij als directeur van het Bauhaus Dessau nieuwe disciplines in, ondersteund door nieuwe benoemingen en gastdocenten. Hij stemde het ontwerpproces af op concrete maatschappelijke problemen en integreerde de nieuwste wetenschappelijke methoden. Samen met zijn studenten innoveerde hij met succes de realisatie van bouwprojecten en industriële producten. Voortbouwend op nieuw onderzoek onthult het boek zowel de intellectuele achtergrond van zijn onderwijsconcept als de specifieke lespraktijk in afzonderlijke vakgebieden, waarbij ook ruimte wordt gegeven aan docenten en studenten om hun zegje te doen. Het boek traceert de evolutie van deze pedagogische aanpak tot aan de Ulm School of Design en evalueert de impact van Meyer's onderwijs op het werk van zijn studenten.

Tekst: Peter Bernhard, Gui Bonsiepe, Ute Brüning, Brenda Danilowitz, Zvi Efrat, Tatiana Efrussi, Anthony Fontenot, Raquel Franklin, Peter Galison, Gregor Grämiger, Simone Hain, Gregor Harbusch, Dara Kiese, Martin Kipp, Norbert Korrek, Hannes Meyer, Philipp Oswalt, Ingrid Radewaldt, Anne Stengel, Daniel Talesnik, Andreas Vass, Frank Werner, Rainer K. Wick, Friederike Zimmermann e.a.

Gepubliceerd door Stichting Bauhaus Dessau, Philipp Oswalt

Ontwerp: Benedikt Reichenbach

Bijzonderheden: 

- 23 x 15 cm

- 504 pagina's

- Talen: Engels