Dijital bilgi ve görüntü seli ile başa çıkmanın doğru yolunun aranması, insanlar ve teknoloji arasındaki ilişkinin değişmesi ve buna bağlı olarak ilerleyen kişiliksizleşme eğilimi günümüzde yaygın olarak tartışılan konulardır. Ancak, bunlar sadece zamanımızın sözde fenomenleridir. Avangard sanatçı ve Bauhaus öğretmeni László Moholy-Nagy (1895-1946), sanatsal çalışmalarında ve yeni medyayı deneysel olarak kullanırken, mevcut tartışmaları öngörmüştü; 1920'lerin başlarında, insanların giderek teknolojikleşen ve - burada Moholy-Nagy'nin öngörüsünün neredeyse kehanet olduğunu kanıtlıyor - dijitalleşen bir ortamda duyusal aşırı uyarılma ile başa çıkmak için desteğe ihtiyaç duyduklarına ikna olmuştu. 

Bu kitapta Oliver A. I. Botar, Moholy-Nagy'nin çalışmalarında teknolojiyi hangi yöntemlerle ele aldığını inceliyor ve onun ne ölçüde dijitalin öncüsü olarak görülmesi gerektiği sorusunu araştırıyor. Kitap aynı zamanda genç okuyucuları bu öncü figürle tanıştırmayı ve Moholy-Nagy'nin çalışmalarının çağdaş sanatsal yaratımla ilgisini vurgulamayı amaçlıyor.

Yazar(lar): Oliver Botar

Düzenleyenler: Bauhaus Archiv/Museum für Gestaltung, Plug In Çağdaş Sanat Müzesi

21 × 29,7 cm, 8 ¼ × 11 ¾ inç

192 sayfa, 415 resim

ciltli